Masamın üstünde birkaç tane kitap
Ölesiye okuduğum Yalsızuçanlar
Üstad romanından esinlediğim hayat felsefesi
Kalabalıktayım.
Mor sokakta bülbül kafesleri hala yerinde
Arnavut kaldırımlarında armut işlemeli bir mendil
Mısralarım da insanoğlunun kaderi
Ehil olmak gerekir ya derdin ötesine
Bende o yok mesela
Yanık sesli bir türküm var
Çay bardağında gizli hatıralar
İlkbaharın çöküşünü izledim
Yağmur boyunca.
Kasemin içine biraz yulaf koyup
Süt ekledim akşamın güzünde…
Sarıldım geceye.
Bir gün anlarsın Yalsızuçanlar okumak
Ne kadar keyifli.
Yolun bu şiire düştüğünde
İçinden uzun tüneller
Geçen yolların ıssızlığını sev.
Ay yere düşünce serpilir umut ışıkları
Ve bir avuç yalnızlık el açar göğe doğru.
Bu yaranın yeri dağların sert bakışına
Âşık
Topraktan geçen gündüzün gözyaşlarıdır.
Çiçekler
Güzel kokarlar ama en çok da kalbinden dumanlar
Yükseliyorsa
Kulübemin yazgısını çekiyor içim.
Sen bilmezsin tabii içim içime sığmıyor.
Gurbetim, hırçın ve saçları örgülü kadın sessizliğinde…
