Bırak gitsin, bırak git

Tüm olmazları yaşadıktan sonra hâlâ bir şeylerin olmasını bekleyenler için..

Bir gün..

Her şeyi yeniden ve bu kez çok daha kıymetini bile bile, sahip çıkarak yaşayacaksın. Bir gün, sevdiğin birinin hiçbir anını ıskalamayacaksın. Günaydın demek zor olmayacak bu kadar. Üstelik o zaman gün gerçekten aydınlık olacak. Gece olunca sızlamayacak yaraların, güzel hayaller uğurlayacak seni uykuya..

Gözlerinin içi yeniden ışıl ışıl olacak. Gitmesi gerekeni kalsın diye yaka paça tutmaya çalışmayacaksın. Bitmiş bir şeyi sürdürmeyi bırakacaksın. Aynı yolları arşınlayacak olsan da asla aynı kişi olmayacaksın. Umudun, anlayışın ve sevginin dünyadaki servetimiz olduğunu keşfedeceksin.

Yeniden başlamak mümkün. Bir kere susmanın kapı araladığı tüm susuşların acısını, uzun uzun konuşmalar ile çıkaracaksın. Hiç kimseye ve hiçbir şeye yetişmeye çalışmadan sakinliğin güzelliğini yaşayacaksın. Senin yolunu kendi yolu sayan biri olunca tüm yokuşları tek nefeste çıkmak mümkün olacak senin için..

Başlangıçlar her zaman belirsizliklerle doludur. Tünelin sonu görünmez, detaylar siliktir. Ama göze alan ilerler. Geç kalmışlığı telafi edecek bir şey yok yeryüzünde. Durup beklersen, uzaktan izlemeye devam edersen geç kalacaksın. Ve geç kalandan mutlaka bir şeyler eksilir. Göze almayı öğrenecek, teslimiyeti iliklerine kadar hissedeceksin.

Yaşamak yarışmak değil. Kazanmak ya da kaybetmek mesele olmayacak senin için asla. İstikametine sadık kalmak tek gayen olacak. Pusulalara ihtiyaç duymayacaksın mesela yürüdüğün yolda. Varacağın yer için taşıdığın büyük arzun harita olacak ayaklarına. Erkenden yorulup soluklanacak bir mesken arayanların aksine, yürüdükçe genişleyecek senin göğsün. Öyle ya, insan en uzununu yürümeden evine giden kestirme yolları bulamıyor.

Bir gün.. Fırtına dindiğinde, üç cemre düştüğünde, güneş bulutların arasından kendini gösterdiğinde dünya, çok daha güzel bir yer olacak.

…

Ormangülüm, annemin karnı huzurlu bir yermiş. Bunu dünyanın karmaşasıyla baş edemediğimde anladım.