Bugün değişik bir gün oldu. Anlamaya başladım bazı olayları, iyice büyüyorum galiba. Kendin gibi olunca seviliyorsun. Kendini olmadığın gibi yansıtmak, onların seni sevmemesini istemek oluyormuş. Şimdi gördüm mutluluğun ne olduğunu, hissettim huzuru. İnsanları anlamaya çalışmamalıymışım, onlara yaptıkları için hesap sormamalıymışım. “Bir nedeni vardır elbet terk edip gidenlerin.”
Sahiden, terk etmek nasıl bir eylem? Bunu, kendinize sorun çünkü sebebi siz olacaksınız. Yaşadığımız her kötü şeyin, bizim tercihlerimiz doğrultusunda gerçekleştiğini öğrendim. Dedim ya büyüyorum, büyüdükçe öğreniyorum, öğrendikçe iyi görüyorum, iyi gördükçe mutlu oluyorum, mutlu oldukça huzur doluyorum.
Yol katettim epey; neyde olduğunu söylemek istemiyorum belki konuştukça anlarsınız. İnsanın, istediklerini yapması için en başta kendine inanması gerekiyormuş, onun sonrasında çalışmak, tekrar etmek gibi şeylerin ufak, çok ufak olduğunu söyleyebilirim sizlere. Bugün kendime inandım, güzel şeyler yapacağım, insanların umut bahçelerine, güzel umutlar ekeceğim, güzellik yayacağım etrafıma, güzel olacağım, iyilik yapacağım kendime ve kendimi seveceğim her daim.
