Dön…

Saati bilmiyorum.
Öğlen gibi,
Gözlerimi açmaya korkuyorum
Öleceğim gibi.
Ciğerlerim büzülmüş, ağlıyorum.
Kalbimin sahibi,
Terk etmiş beni.
Belki istemeden
Belki bir sebepten.
Gözlerimi açmaya korkuyorum,
Öleceğim gibi.

Sen Nur Işığı,
Nefesimdin gittin.
Ciğerimi, bedenimi bak ne hale getirdin.
Bir evdi kalbim,
Depremi yaşadı, harabe şimdi.
Unutulmuş bir evin,
Unutulmuş odası şimdi.

Sen Nur Işığı,
Beni birden bire bir hiç ettin.

Nur Işığı’m,
Gözlerinden öptüm.
Dönmekten korkma,
Ev senin.

Hep seveceğim.