Bizim sokak pek bir güzeldir. Her bir yanı mimoza kokar. Hele Nazım’ın bahçesi yok mu o mest eder adamı. Turgut’u soracak olursanız, o yağmurlu bu ara. Cahit de Erdem ile el ele vermiş, iyilik avcılığı yapıyorlar. Necip mi? Necip yine tutturmuş vatan sevdası düşmüş yollara. Sakarya, İstanbul dememiş, yazmış da yazmış. Hele yok mu Sakarya Türküsü, insanı ırkına yaklaştırıyor. Şiir avcısı da “Birazdan Gün Doğacak” şiiriyle anıyor üstadını. Ama mayıslar hep güzeldir. Ölümünde olduğu gibi çünkü, her ikisi de bir başlangıç. Biri baharın diğeri yaşamın. Ama 25 Mayıs yine hüzünlendirir adamı. Üstadı aldı bizden. Ama Erdem bizi hep teselli etti. “Ölüm bize ne yakın ne uzak. Ölümsüzlüğü tattık, bize ne yapsın ölüm.” Üstadım senin bahçende büyüyecek imanın güneş yüzlü çocuğu, çocukları. İyi ki doğdun üstadım. İyi ki…
Ölümden ilerde varış dediğin
Geride ne varsa bırak utansın
Ey bindir tanede solmayan tek renk
Bayraklaşmıyorsan bayrak utansın
Demişti Üstat Necip Fazıl. Nur içinde yatsın. Sağolun var olun efenim
Teşekkür ederim güzel temmeniniz için.
Necip Fazıl kimdir?Birde senden dinlemeli…
Anlatmaya ne ömrüm, ne nefesim yeter!!
Ellerinize,kaleminize,güzel düşüncelerinize,gönlünüze sağlık…<3
Teşekkür ederim.
Ne kadar güzel cümlelerle ifade etmişsiniz ,bayıldım. Kitap yazın okuyalım efendim ?
Çok teşekürler.