Fesleğenler ve Trenler

Bir an buldum;

Rüzgardaki fesleğen kokularını ayıklayan.

An ki yeter kaplamaya

Herkesin kentini.

Fesleğen kokularını duyamayan

Kentindeki trenler,

Şiirlerime tutunur

Ve

Gözlerinden geçer oyuncak kelebekler…

En çok oyuncak kelebek yüklü

Trenlerinle susmayı sever

Kentimdeki fesleğenler.

Fesleğenler…

Ki hep yürür rüyalara.

Sahi, sahil hangi rüyada?

Ölü bir kenti sürükler

Fesleğenler, rüya rüya.

Oyuncak yüklü trenler

Yatırılırken dalgın fesleğenler arasına,

Kelebeklerin içinden şiirler yürür.

Ki yürümek düşünmektir

Senin kentini;

Yani kalbini.