Denizde çok güzeldin.
Deniz de çok güzeldi.
Dalgalar çarptı kirpiklerine.
Hissettim dokunuşunu iliklerimle.
Boşuna orada değil
Demişti yüzsüzce kimileri de.
İki dudak arasında garip bir ömür;
Geçmek bilmez, aymak bilmez.
Tuttular iki yakandan,
Zalimler durmak bilmez.
‘’Biz yalnızca kendimiz için değil,
İnsanlık için güzel günler düşlemede.
Ne güzel bir cümle değil mi?
Başkası için yaşamak,
Benini biz denizine atıp
Zamandan amade,
Sonsuzluk koridorlarında yürümek.
Zamanın içinde kaybolmak da var tabi.
Herkesin içinde,
Karanlığın içerisinde,
Fenerin olmadan, yolunu bulamadan,
Zamansızlığın peşinde.’’
Demiştin kaleminle
Dudaklarından dökülsün istedim,
Göstermediler zemheride.
Bıçak açmayan ağızlar,
Şov yaptılar pelerinle.
Salmadılar Okawa’yı,
Âhı kaldı ellerinde.
