Kalbim!

Kalbim! 

Sonbahâr mevsimi gibisin,

Bir yanın yeşil, bir yanın kahvemsi,

Kırılmışlıklarla dolusun,

Beni kırmanın tadı var yüreğimde..

İçimden geçenleri yazıyorum,

Şu garip halimden gidene,

Sözcükler gelir ta kalbimde düğümlenir…

velhasıl sevgili kalbim, 

seni bulduğuma çok sevindim

Kaldı işte ;

Gözümüz yolda,

Kalbimiz onda…

Az kişinin hissettiği şarkıları,

Çok kırılmış kalpleri iyi bilirim.

Kalbimde, şiire dönüştü

Şairin naifliği sarsın bu dünyayı.

NO COMMENTS

LEAVE A REPLY

Bir yorum girin
Adınız

Exit mobile version