Kovar mı bir hüzün, bir mutluluğu
Konar mı bir kuş dala habersizce
Aşık bülbül güle haykırır mı yüreğini
Gökyüzü dolar mı beyaz pamuklarla
De ki; gönlüm dolar mı neşeyle
Kalbimizi kıymet bilene emanet etsek
Bulabilir mi kıyısını, gizli geçidini
Ya da kıymet bilenini…
Bazen aklıma düşüyor,
Bazen de aklım düşüyor
Düşünmek bir yol mu bu yangın yerinde?..
İçimizde bir yolsuzluk türküsü var bu aralar
Sallana sallana kavruluyor aynı ateşte
Tam sönecekken rüzgar esiyor,
Bir kıvılcım düşüyor, alevler yineliyor kendini
Göçmen kuşlar misali göçüyoruz
Ne kaldığımız yer belli,
Ne o eski tat var, ne düzen…
Çırpıyoruz kanatlarımızı olabildiğine
Bırakıyoruz kendimizi göğe, alabildiğine
Yüzümüz gülüyor, dudaklar rolünü iyi oynuyor
Sen rolünü çok iyi oynuyorsun!
Perde arkasında yatan mücadeleyi kim biliyor
Kim biliyor senin gizini Yaratan’dan başka
Kimler biliyor senin kıymetini?…
