Mevsim

Ben ismi Mevsim olan dört yapraklı bir yoncayım.

Her bir yaprağım farklı dilime tekabül eder.

Mesela seni görünce kış tarafım kabarır,

Kar taneleri birbirine dolaşmasın diye

Eşlikçileri olan her bir melek bana seni fısıldar.

O yüzden ki seni gördüğümde, ben Kış’ımdır.

Sana kırgın olduğumda ise,

Küçük bütçeli cehennemimi yaşarım.

Kol gezen iblisler beni sana karşı hırslandırırlar.

O yüzden ki sana kırgın olduğumda, ben Yaz’ımdır.

Ayrılık vakti geldiğinde ise,

Gözyaşlarım kuru yapraklardır.

Her biri ok misali kalbime düşer.

O yüzden ki sana hasret kaldığımda, ben Güz’ümdür.

Vuslat zamanı geldiğinde ise,

Umudum yeni tomurcuklanan elma çiçekleridir.

Öyle temiz, öyle ferah, öyle tazecik!

O yüzden ki sana karşı hadsiz bir sevgiyle dolduğumda, ben Bahar’ımdır.