Küçük sevgi gördüm Mihmandar.
Çok küçük bir damla
Ruhumu okşadılar sanki.
Melekler mabedim için değil,
Masalı fısıldamak için buradaydı.
İnan ki.
Kırık kemiklere ilaçlar sürdüler.
Kalplere ne gerek
Kalplere ne gerek
Ne istediğini bilmeyen bir aciz kişi Mihmandar.
Bir kuş sağında,
Bir baykuş solundan sürüklüyor.
Nasıl durdurulur bu sefil?
Nasıl dur denir ona?
Bir güç var ki yitiriliyor Mihmandar.
Söylediği lafı nasıl unutur?
Nasıl acısı hatırlanır?
Bir huzur ki çok kesit bir lahza.
Bocalanıyor bu anda Mihmandar.
Kendini kaybediş.
Belki hiç bulamayış, arandıktan sonra.
Sözün engereği burası Mihmandar.
En tılsımlı yerinde.
Bak biri var.
Kalp fukarası.
Ne yazık ki ona, ne çok yazık.
