Seni, kirli bir kalbe misafir ettim.
O kirlilik üstüne başına değmesin diye, nevresimlere sardım kalbimi.
Etrafındaki camları kırdım, gözüm dışarıya ilişmesin diye.
Yerlerine aynalar dizdim, senden başkasını görmesin diye.
Konu komşuya haber saldım, bir daha kapımın önünden kimse geçmesin diye.
Çatıma baca diktim, leyleklere yuva olsun diye.
Kanatlarına tutulursun, belki gelirken yorulursun diye.
Seni rüzgarla birlikte gelen bahara müjdeledim.
Evimin kapısından, penceresinden girersin diye.
Yalın ayak dolaştım bahçemde, sırf ayak ucumdan saç telime temas edesin diye.
Giyisilerimi yıkamadım hiç, kokun üzerlerine sinsin diye.
Seni kendime istedim, istetecek kimsem olmadı diye.
