“Ayaklarımın yere sağlam basması için hissettiğim iki ayağı ihtiyacım yok. Ben bir bacaktan ibaret değilim ki. Çok daha fazlasıyım!”
Neslican Tay, 1998 yılında Bursa’da doğdu. Rizeli bir anne ve Manisalı bir babanın kızı olan Neslican Tay ilköğretim ve lise eğitimini Rize’de tamamladı.
Çok mutlu bir ailede doğmuş, hiperaktif bir çocuktu o. Bir gün hayat hikâyesini anlatırken de söyleyeceği gibi, “Komşu çocukların ezeli rakibi”ydi.
Neslican’ın çocukluğu ve eğitim hayatı, annesinin memleketi Rize’de tamamladı. Basketbol ve atletizmle ilgileniyordu.
2016’da Fen Lisesi’nden mezun oldu. Üniversite sınavında çok iyi bir puan aldı ama tekrar hazırlanıp daha iyi bir puan almak için tercih vermedi.
Tekrar sınava hazırlamaya başlamışken bir gün bacağında bir ağrı hissetti. Hastaneye gitti ve doktorlar spor yaptığı için fazla kayda almadılar. Spordan dolayı olduğunu, kas ağrısı yada kas yırtığı dediler. Artan ağrılarına rağmen doğru teşhisi hiç bir zaman bulunmadı.
Kanser teşhisi konulduğunda ise çok geç kalınmış ve tümör bacağını sarmış ve damarını tıkamıştı. Tedavi için tümörü çıkarılırsa bacağını kesilmesi gerekiyordu.
Bacağının kesilmemesi için kemoterapi tedavisi uygulanması kararı aldı doktorlar. Zor bir tedavi süreci başlamıştı, günde 8 saat süren bir tedavi. Zamanla saçlarının dökülmesi ve her gün 8 saatten fazla süren tedavi çok ağır geliyordu. Enfeksiyon riskinden dolayı odasından bile çıkmıyordu. Bir çok şey geçiriyordu tedavi sürecin de ama hiç bunları anlatmadı ve anlatamadığı için de biz fazla bilgi sahibi değiliz ama hayat mücadelesini biliyoruz.
Kanserden hiç bir zaman korkmuyor ve küçümsüyordu. 3 ay boyunca kemoterapi tedavisi gördü ve gördüğü süre içinde kaldığı yerden hayatına devam etti. Alışveriş yapmaya gitti, arkadaşlarıyla cafeye gitti yani sosyal hayatını hiç bırakmadan devam etti hayatına. 3 ay süren tedavi bitmişti ve tümör birazda olsa küçülmüş ve yenmişti kanseri. Bu kansere karşı ilk zaferi olmuştu.
Tümör küçüktü ama yine de bacağının kurtulması için yeterli değildi. Tekrardan daha ağır bir kemoterapi süreci başlıyordu. 2 ay boyunca tekrar kemoterapi tedavisi gördü. Ağrıları azalması gerekirken tam tersi çoğalmaya başladı. Hastaneye gidip kanser taramasına girdi ve tümör kanseri yenmişti.
Hal böyle olunca doktor bacağında ki tümörün çıkarılması gerektiğini söyledi. Çünkü tek bir tümör bir organa gitse hayatından olabilirdi.
20 Temmuz 2017 hayatının değiştiği gün. Ameliyata girdi. Doktor ayağını kurtarmak için elinden geleni yapacaklarını söylediler. Ameliyatı hiç iyi geçmemişti. Çünkü tümörü çıkarmadılar ve bacağını kesmek zorunda kaldılar.
Neslican, uyandığında bacağında ki ağrının tümörün çıkarıldığı için sandı ama öyle değildi. Bacağın üzerindeki örtüyü kaldırdı ve bacağının kesildiğini gördü ve dünyası başına yıkıldı. Çok kötü zamanlar başlamıştı onun için alışma süreci başladı.
Ameliyatından 15 gün sonra hastaneye gitti ve ona siyah bir poşet verdiler. Poşetin içinde kesilen bacağı vardı. Nasıl bir acı tahmin etmek zor. Bagaja koydular ve yola koyuldular. Canından bir parça bagajda duruyordu. Yine acı bir gün olmuştu onun için.
Evde balkonda otururken bir kuşun balkona geldiğini gördü ve kuşun bir bacağı olmadığını fark etti, çok şaşırdı. Mucize gibi bir şey tüm evrende gidip onu bulmuştu o kuş. Kuşa baktı ve kuşta ona baktı. Sonra kuş bulutlara doğru süzüldü gitti. Çok etkilemişti evet hayvan ama onunla aynı kaderi paylaşıyordu, hayatına devam ediyordu ve ona çok ilham kaynağı olmuştu.
Bu kuşu gördükten iki gün sonra şortunu giydi, çok güzel bir makyaj yaptı ve değneklerini alıp alışveriş merkezine gitmek istedi. Ailesi bu duruma şaşırmıştı. Çünkü gittiği yer kalabalık bir ortam daha çok insanların olduğu, insanların daha çok ona bakacağı bir ortama gidiyor. Aslında bilerek kalabalık ortama gitti. Çünkü yüzleşmesi gerekiyordu. O gün bunu yaptı ve çok güzel geçti günü. İnsanların bakışlarından hiç rahatsız olmadı. Evet bakıyordu insanlar ama o aldırış etmiyordu.
Neslican, o günden sonra her gün dışarıda oradan oraya gitmeye başladı. Bir ortama girdiğinde bile ‘Tek bacaklı insan geldi” diye bağırıyordu. Çok güzel günleri oluyordu, her şey eskisi gibiydi.
Yeni yıla girecekti ve o sene sağlık istedi ama olmadı. Tekrar kanser olmuştu akciğere gitmişti. Yinede umudunu kaybetmeden tekrar tedavi gördü ve kanseri yendi.
İkinci kez nükseden ve tekrar kazanılan savaştan sonra bir kez daha yaşadı aynı şeyleri Neslican. Kanseri üçüncü kez de yenmişti ki, dördüncüsü de geldi.
Neslican tedavi sırasında yaşanan çoklu organ yetmezliği sonucu hayata gözlerini kapadı. Hastane şu bilgilendirme ile haberi duyurdu:
“Neslican Tay kızımız 6 Eylül 2019 tarihinde uzun süredir mücadele ettiği “yaygın tutulum yapmış malign mezenşimal tümör”e bağlı artmış olan semptomları nedeniyle hastanemize müracaat etmişti. Durumunun ağırlaşması üzerine 15 Eylül Cumartesi günü yoğun bakıma alınmıştı. Ancak süreç içerisinde gelişen çoklu organ yetmezliği nedeniyle 20.09.2019 saat 21.20 de kendisini kaybettik. Allah’tan rahmet tüm sevenlerine sabırlar dileriz.”
