Niçin Unutulmuş Bahar?


Gökyüzünü çiziyorum
Kaldır kafanı
Ve bak!
Çerçeveli camını, kapını aç.
Gölgesiz bir gün batımı doğuruyorum
Buralardan dağlara.

Kapalı bir kapıymış ya hayat
Unutulduğun kapılar ardında
Ölü bir gökyüzünün
Uyanışına şahit olmak istiyorsan,
Minik bir aralık aç
Ve izin ver
Gökyüzüyle birlikte
Rüzgarın da soluklanmasına.

Gökyüzü, günbatımı ve rüzgar…
Sözcüklerden ördüğüm birer minik duvar…
Koşa koşa unutulmaya çalışılan
Bütün iyiliklere inat, görmek istiyorsan
Gökyüzünü
Kalbimize sessizce dolar.
Hem değil mi ki kalp
Bunca uzaklığa
Bunca karmaşaya rağmen
Bilir nereye gideceğini
Ve niçin
Unutulmuş bahçemizde bahar.


10 COMMENTS

  1. ‘Gölgesiz bir gün batımı doğuruyorum’ sol yanından tahsis edilmiş sözcükler, öyle belli, öyle içten..

  2. “Bütün iyiliklere inat, görmek istiyorsan
    Gökyüzünü
    Kalbimize sessizce dolar.”
    Doldu kalbimize güzel seslenişlerin…
    Kalemine, yüreğine sağlık 🕊

LEAVE A REPLY

Bir yorum girin
Adınız

Exit mobile version