Şimdi kahpe bedenler çivi ezer gibi toprakta geziyor.
Attığı adım, toprak ananın ağrına gidiyor.
Ey şerefli şahsiyetler nerdesiniz?
Yüreğim yanıyor da görmez misiniz?
Bin yıl kurak kalsa da bedenim zoruma gitmez ama akıttıkları kanı bu toprak da kabullenmez.
Ağalık mertebesiymiş ki bu bir müsveddenin öfkesi!
“Vurunca ses gelecekmiş!” Öyle diyor sözde ailenin reisi!
Adalet divanında da yok mudur bu serzenişin sesi?
Bir can daha gidiyor sanki ölümün silsilesi…
Yok mu hekimi? Yok mu hakimi ?
Kadın ölüyor illa mezarını mı süslemeli
Bak işte, bak işte yatıyor cansız bedeni
Bir toprak birde kürek böyle eşleşmemeli
Bir bebe ağlıyor.. Kıyamet habercisi !
Yoksa İsrafil Sur’a üfledi de, bu onun mu tetikçisi ?
O vakittir mahkeme-i kübra, hakkın tecellisi
Bir kadın ölüyor bir kadın, illa mezarını mı süslemeli.
