Usulca yaklaştım.
Biraz görgüsüz,
Biraz ahmaktım.
Bir şey bilmekten çok
Sorunum bildiğimi sanmaktı.
Kısık sesle çığırdı.
Derdimiz katlandı.
Beyinleri haplandı.
Hançerler sırtlara saplandı.
Dirileri aptaldı.
Ölüleri saklandı.
Gördüğüm rüyaydı.
Mezar taşına yaslandı,
Elinde gazete, içinde şişeyle…
Okawa’lar kafeste,
Onlar üfürükten aslandı.
Asaletleri Kaf’tandı.
Sanki Anka kanatlandı.
Böyle bir günde böyle bir şiir…, sanki kendimi gördüm şiirde. Şiirlerinizin devamını temenni ediyorum Aydın Bey.
Güzel dilekleriniz için teşekkürler.