Hadi gönlüm koy heybene hüznünü
Birkaç yalnızlık birkaç kitap
Sonra birkaç üstatların resmi
Mesela biri “Cemal Süreyya” /biri “Özdemir Asaf
Unutma.
Bu insanlar niye bize hep gülüyor üstadım.
Hem sanki böyle olmak tek bizim suçumuz mu?
Böyle gördük kitaplardan,
Böyle gördük sizden,
Böyle yaşamaktayız.
Ya da daha doğrusu -ne dersiniz üstadım.
Ezberlenmiş şiirleri de unutmamışım
Eski insanları mahmur
Ve bütün martıları şair
Şimdi insanlar neden biraz böyle biraz garip üstadım.
Yalnız hayalleri hep muzdarip.
Yarım kalmış kitabım,
İsyana bağlanmış şiirlerim,
Huzura hasret benliğim,
Acılara gebe insanlar var heybemde üstadım.
Haydutlar
Bilmezdim üstadım şimdikileri
Şâirim güyâ.
