Günün biri, elin biri, emanetin diri
İri kapıların ardına kilitledin kalbini
Dallarında birikti yine heyecanlar
Çoktur içimizden taşacak olan canlar
Yoktur kıymeti gidene, bekletilen anlar
Al al olmuş yanakların şeker pembe
Begonvil açmış kuytularda, görülesi bir denge
Yüzünü eğdirir güneş bir bakışta
Kalbin seğirir güz gecikince zamana
Heybetli ama mahur gözlerin yaşarınca
Dereler daralır, gök çekilip susayınca
Bir mazlum bekler kapıda, elleri semada
Damla damla işler yüreğe, bir muamma
Sevinç gökyüzünde, hüzün ise kapıda
Gülmek güzeldir lakin ağlamak da bedava…
Karşılaşmak mümkün, dünya dardır. Karşılaşınca bir şey beklemek kabahattir, har’dır, nâr’dır…
“…har’dır, nâr’dır…” Karşılaşınca, “Ah ile zar’dır” (y)analım Mevlâ aşkına. ? Yüreğine, kalemine sağlık. Kendi kendime sesimi verdim güzelim şiirine.
Ahh yorumunuzla ayrı bir güzellik kattınız Merve hanımcım. Aynı dili konuşanlar ne de güzel anlaşılıyor… Teşekkürlerimi arz ediyorum. Mevlâ ile kalalım vesselâm… ?
Çok harika dostum yüreğine sağlık