Bu defa duymuyorum deniz sesini
Her yanım kara parçası, her yanım toprak
Bu defa yok kayalara ısrarla çarpan deniz
Sineye çekilmiş rüzgar, yaprağı okşayan yok
Bu defa değişik bir şey var
Yüzümüz yine manzaraya dönük
Ama manzarayı gösteren ışıklar sönük.
Bu defa hiç ışık yok şehrimde
Bu defa hiç şık yok senin dışında
Sana uğramayan yol
Seni yaşatmayan ölüm yok
Bir çocuk düştüğünde
Bir çocuk üşüdüğünde
Ve bu çocuk düşlediğinde yaşamı
Sen olacaksın güç veren
Sen olacaksın yön gösteren
Sen olacaksın CAN veren
İçimdeki bu çocuğa.
Dedim ya sen yaşatacaksın ölümleri
Sen yaşatacaksın ölenleri
Çünkü ne varsa sende var,
YAŞAMAYA DAİR.
Ne muazzam bir şiir. Kalemine sağlık üstat. Hoş bir tadı var. Bu tür konulara girmen, belirtmen çok güzel. Duyarlı bir hareket, bir hareket! ???
Çok teşekkür ederim, beni anlamanız ne hoş.. Değerli yorumunuz içinde ayrıca teşekkürler
Yine harikaaaaa ?