Kendime bir yer bulamıyorum
Kendime bir yer
Ruhum, ilkbaharda dolu vurmuş bir badem ağacı misali
Hiçsizliğin ortasında, yitik
Ahh, kimsesizler sokağında kalabalık gezen çocuk
Bilirim divane gibi yitmek istediğin yeşilleri yitirmeyi
Görünmezler diyarından geliyorum ben
Varım ama yokum.
Beni göremeyen, beni duyamayan, beni sevemeyen yeşil`e.
Enise KARA
10.10.23 – KONYA
